પ્રો. રોહિણિ પંડ્યાને પિસ્તાળીસમું વર્ષ ચાલી રહ્યું હતું છતાં શરુઆતથી તેમણે શરીરની એટલી કાળજી રાખી હતી કે તેમની ઉંમર
રાજુ સ્મિતાને સાંજે લેવા માટે બસસ્ટેન્ડ પર સ્કૂટર લઇને અચૂક ઉભો હોય..! સ્મિતા પણ દરરોજની નિશ્ર્ચિત બસમાં જ આવે. સ્મિતા
" એ પણ હતો સમય, હતાં મુજ પર દુ:ખો સવાર, આ પણ સમય છે, પોતે દુ:ખો પર સવાર…
આરતી મૂંઝવણમાં મૂકાઇ ગઇ હતી. શું કરવું એ તેને સમજાતું ન હતું. કેટલાં અરમાનો સાથે તેણે સાસરે પગ મૂક્યો હતો…
" બચાવીને રહો નહિ જાતને, જગનાઅનુભવોથી, પ્રહારો એ જરૂરી છે, જીવનના શિલ્પ ઘડતરમાં.…
" કઇતરકીબથી પથ્થરની કેદ તોડી છે ? કૂંપળની પાસે શું કુમળી કોઇ હથોડી છે ? --ઉદયનઠક્કર
Sign in to your account